The views of instructors and prospective teachers on the implementation of “Subject-Specific Teaching Methods” courses

  • Oğuz Gürbüztürk
  • Ayhan Koç
Keywords: Teacher preparation, subject-specific teaching methods, prospective teachers, instructor

Abstract

The main purpose of this study is to determine the views of the instructors and prospective teachers on the implementation of “Subject-Specific Teaching Methods” course in Faculties of Education. The research design involved the use of case study which is one of the qualitative research methods. Participants of the study included 11 instructors teaching “Subject-Specific Teaching Methods” courses and 16 prospective teachers who were enrolled in these courses at the Faculty of Education at Erzincan University. To collect data, a semi- structured interview form was used. Descriptive and content analyses were used in the analysis of data. The findings showed that general and subject-specific methods and techniques and curricula formed the content of the courses. The courses were student-centered and primarily relied on hands-on-practices. In the courses, the prospective teachers gained more experience related to teaching methods and techniques and classroom management. Inadequate resources, low motivation levels, and large class sizes were reported among the shortcomings affecting the instruction of these courses. The suggestions to make these courses more effective included carrying out teaching practices in real classroom settings with primary school students, addressing practices of Ministry of Education Schools, and increasing the duration of these courses.

Downloads

Download data is not yet available.

References

Akpınar, M., Çolak, K. ve Yiğit, E. (2012). Öğretmenlik uygulaması dersi kapsamında sosyal bilgiler öğretmen adaylarının yeterliklerine yönelik uygulama öğretmenlerinin görüşleri. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 36, 41-67.

Akyüz, Y. (2008). Türk eğitim tarihi (13.Baskı). Ankara: Pegem Akademi.

Alkan, C. ve Kurt, M. (2007). Özel öğretim yöntemleri- disiplinlerin öğretim teknolojisi. Ankara: Anı Yayıncılık.

Aylanç, M. (2012). Türkçe öğretmeni adaylarının özel öğretim yöntemleri dersi uygulamalarında

karşılaştıkları sorunlar: Bilgilendirici ve öğretici metinler örneği. Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 31, 333-350.

Başaran, İ. E. (1996). Türkiye eğitim sistemi (3.Basım). Ankara: Yargıcı Matbaası.

Bilgin, İ. ve Geban, Ö. (2004). İşbirlikli öğrenme yöntemi ve cinsiyetin sınıf öğretmenliği öğretmen adaylarının fen bilgisi dersine karşı tutumlarına, fenbilgisi öğretimi I dersindeki başarılarına etkisinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26, 9-18.

Birinci, E. (2008). Materyal tasarımı ve geliştirilmesinde proje tabanlı öğrenmenin kullanılmasının öğretmen adaylarının eleştirel düşünme, yaratıcı düşünme ve bilimsel süreç becerilerine etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Zonguldak.

Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma

yöntemleri (13.Baskı). Ankara: Pegem Akademi.

Çelikkaya, T. ve Koç, İ. (2015). Sınıf ve sosyal bilgiler öğretmenlerinin drama yöntemine ilişkin yeterlilikleri. IJOESS, 6(21), 199-222.

Çepni, S., Ayas, A., Johnson, D. ve Turgut, F. (1997). Fizik öğretimi. Yök/Dünya Bankası Milli Eğitimi

Geliştirme Projesi Hizmet Öncesi Öğretmen Eğitimi. Ankara: YÖK.

Demir, S. (2012). Eğitim fakülteleri programı kapsamında yer alan öğretmenlik meslek bilgisi derslerinden “Öğretim İlke ve Yöntemleri” dersinin değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Gökalp, M. (2006). Üniversite öğrencilerinin başarılarını etkileyen faktörler. Ondokuz Mayıs Üniversitesi

Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(2006), 72-81.

Gömleksiz, M. ve Koç, A. (2012). Bilgisayar kullanımı öğretiminde akran değerlendirme. e-Journal of New World Sciences Academy, 7(1), 149-154.

Güneş, M. ve Demir, S. (2013). Endokrin sistem konusunun altı şapkalı düşünme tekniğiyle

anlatılmasının öğrenci başarısı üzerine etkisi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 10(2), 101-115.

Işık, A. (Ed.). (2014). Öğretmenlik Mesleği. F. Güneş içinde, Eğitim Bilimine Giriş (ss. 258-285). Ankara: Pegem Yayıncılık.

İnaltekin, T. (2014). Problem tabanlı öğrenme uygulamalarının fen bilgisi öğretmen adaylarının pedagojik alan bilgilerinin gelişimine etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Kana, F. (2014). Argümantasyona dayalı dil öğrenme yaklaşımının türkçe öğretmeni adaylarının özel öğretim yöntemleri dersine yönelik tutumlarına etkisi. International Journal of Language Academy, 2(1), 107-125.

Kaşıkçı, M. (2015). Matematik tarihi dersinde drama yönteminin ilköğretim matematik öğretmen adaylarının

bilgi, inanç ve tutumlarına etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. İzmir.

Kavcar, C. (1999). Nitelikli Öğretmen Sorunu. Eğitimde Yansımalar V - 21. Yüzyılın Eşiğinde Türk Eğitim Sistemi (s. 267-279). Ankara: Öğretmen Hüseyin Hüsnü Tekışık Eğitim Araştırma- Geliştirme Merkezi.

Kavcar, C. (2003). Alan öğretmeni yetiştirme. Eğitimde Yansımalar VII Çağdaş Eğitimde Öğretmen Yetiştiştirme Ulusal Sempozyumu (s. 81-89). Sivas: Cumhuriyet Üniversitesi Eğitim Fakültesi.

Kesal, F. ve Aksu, M. (2005). Özel öğretim yöntemleri II derslerinde oluşturmacı öğrenme ortamı.

Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(2005), 118-126.

Kösterelioğlu, İ., Bayar, A. ve Akın Kösterelioğlu, M. (2014). Öğretmen eğitiminde etkinlik temelli öğrenme. International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 9(2), 1035-1047.

Kutluca, T., Birgin, O. ve Çatlıoğlu, H. (2007). Öğretimde planlama ve değerlendirme dersi uygulama

etkinliklerinin öğretmen adaylarına sağladığı faydalar. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, XX(1), 89-110.

Küçükahmet, L. (2009). Öğretmenlik Mesleği. Bulunduğu eser: Küçükahmet, L. (Ed.) Eğitim Bilimine Giriş (ss. 183-255). Ankara: Nobel Yayınevi.

Küçükoğlu, A., Köse, E., Taşgın, A., Yılmaz, B. Y. ve Karademir, Ş. (2012). Mikro öğretim uygulamasının öğretim becerilerine etkisine ilişkin öğretmen adayı görüşleri. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 2(2), 19-32.

MEB. (1973). Milli eğitim temel kanunu. (1739). Tebliğler Dergisi.

Odabaşı, H., Kurt, A., Haseski, H., Mısırlı, Ö., Ersoy, M., Karakoyun, F., ve diğ. (2011). Öğretmenlik uygulamasında alan faktörü: Böte bölümü örneği. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 1(1), 24-40.

Okutan, M. (2009). Öğretmenlik sanatı. Trabzon: Ra Kitabevi Yayınları.

Önal, İ. (2008). Özel öğretim yöntemleri ıı dersinde oluşturmacı öğretimin başarı, tutum, bilimsel süreç becerileri ve kalıcılığa etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ortadoğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara.

Soylu, Y. (2009). Sınıf öğretmen adaylarının matematik derslerinde öğretim yöntem ve teknikleri kullanabilme konusundaki yeterlilikleri üzerine bir çalışma. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 1-16.

Sungur, S. (2014). Harmanlanmış öğrenme temelli özel öğretim yöntemleri-II ve okul deneyimi derslerinin fen

bilgisi öğretmen adaylarının teknolojik pedagojik alan bilgileri ve sınıf içi uygulamaları üzerine etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Fırat Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.

Sünbül, A. M. (2001). Bir Meslek Olarak Öğretmenlik. Bulunduğu eser: Demirel, Ö., ve Kaya, Z. (Ed.).

Öğretmenlik Mesleğine Giriş (ss. 224-255). Ankara: Pegem Akademi.

Şad, S. N. (2011). İlköğretim birinci kademe İngilizce öğretim programının çocuklara yabancı dil öğretiminin duyuşsal hedeflerini gerçekleştirme düzeyi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. İnönü Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya.

Şişman, M. (2002). Öğretmenlik mesleğine giriş (4.Baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.

Tütüncü, G. (2008). Kimya öğretmen adaylarının kavram öğretimi ve önemi hakkındaki düşünceleri.

Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Trabzon.

Uçgun, D. (2010). "Özel Öğretim Yöntemleri" dersinin türkçe öğretmeni yetiştirme sürecine katkısı.

Türklük Bilimi Araştırmaları Dergisi (TÜBAR), XXVII (2010-Bahar), 707-719.

Ünal, F. (2014). Öğretmen Yetiştirme. Bulunduğu eser: Firdevs, G. (Ed.). Eğitim bilimine giriş (ss. 285- 306). Ankara: Pegem Akademi.

Varış, F. (1988). Eğitimde program geliştirme "teori ve teknikler" (4.Baskı). Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.

Varol, G. (2007). Özel öğretim yöntemleri ve özel öğretim yöntemlerinin görsel sanatlar dersinde uygulanması.

Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul. Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (6.Baskı). Ankara: Seçkin

Yayıncılık.

Yıldızlı, H. (2010). İlköğretim matematik öğretmenlerinin genel öğretmenlik davranışları açısından kendilerine yönelik yeterlilik algıları (Ankara ili örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Konya.

YÖK. (1981). Yükseköğretim Kanunu. (17506). Resmi Gazete.

YÖK. (1998). Eğitim fakültesi öğretmen yetiştirme lisans programları. Ankara: Yüseköğretim Kurulu Başkanlığı.

YÖK. (2007). Eğitim fakültesi öğretmen yetiştirme lisans programları. Ankara: Yükseköğretim Kurulu.

Yucasu, Ş. (2015). Proje tabanlı öğrenme yönteminin fen bilgisi öğretmen adaylarının çevre okuryazarlığına etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Fırat Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Elazığ.

Yüksel, A., Mil, B. ve Bilim, Y. (2007). Nitel araştırma: Neden, nasıl, niçin? Ankara: Detay Yayıncılık.
How to Cite
Gürbüztürk, O., & Koç, A. (2016). The views of instructors and prospective teachers on the implementation of “Subject-Specific Teaching Methods” courses. International Journal of Curriculum and Instructional Studies (IJOCIS), 6(12), 57-80.