The relationship between alternative teacher certification program students’ computer and communication technology, e-learning and lifelong learning tendencies
Keywords:
Lifelong learning, e-learning, information technologies, communication technologies
Abstract
This study examines the relationship between lifelong learning tendencies of individuals participating in an alternative teacher certification program and their computer and communication technologies skills and their readiness levels for e-learning. The study participants were 227 students participating in an alternative teacher certification program in the fall semester of 2015-2016 academic year. Data were collected via the “Scale of Information and Communication Technology Skills”, “Readiness Scale of E-Learning” and “Scale of Tendency for Lifelong Learning”. As the results of the study did not demonstrate normal distribution, for relationship analysis, Spearman-correlation was used. As a result, it was found that there is a positive, medium level and significant relation between the information and communication technology skills and the level of readiness for E-learning. There was a positive, minimum level and significant relation between the tendency for lifelong learning and the information and communication technology skills and the level of readiness for E-learning. Besides a medium level, significant and positive relation was identified between self-learning dimension (which is sub-dimension of readiness for e-learning) and willingness for learning dimension (which is sub-dimension of life time learning tendency and life time learning dimensions).
Downloads
Download data is not yet available.
References
Akkoyunlu, B., ve Kurbanoğlu, S. (2003). Öğretmen adaylarının bilgi okuryazarlığı ve bilgisayar öz-yeterlik algıları üzerine bir çalışma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,24, 1- 10.
Arslan, Ö. (2006). Öğrenmenin yeni yolu: e-öğrenme. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16 (2), 121-131.
Aytaç, T. (2003). Geleceğin öğrenme biçimi: e-öğrenme. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, http://yayim.meb.gov.tr/dergiler/sayi35/aytac.htm. Erişim Tarihi: 15.10.2016
Azar, A. (2011). Türkiye’deki öğretmen eğitimi üzerine bir söylem: Nitelik mi, nicelik mi. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 1(1), 36-38.
Bell, B. S. & Federman, J. E. (2013). E-learning in post-secondary education. The Future of Children, 23(1), 165-185.
Berberoğlu, B. (2010). Yaşam boyu öğrenme ile bilgi ve iletişim teknolojileri açısından Türkiye’nin Avrupa Birliği’ndeki konumu. The Journal of Knowledge Economy and Knowledge Management.V/II, 113-126.
Cox, M. J. (2013). Formal to informal learning with IT: research challenges and issues for e-learning. Journal of Computer Assisted Learning, 29(1), 85-105.
Cüre, F.,ve Özdener, N. (2008). Öğretmenlerin bilgi ve iletişim teknolojileri (bit) uygulama başarıları ve bit’e yönelik tutumları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,34, 41-53.
Demir, Ö. (2015). Öğrencilerin ve öğretim elemanlarının e-öğrenmeye hazırbulunuşluk düzeylerinin incelenmesi: Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi örneği. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Demirel M. (2009). Yaşam boyu öğrenme ve teknoloji. 9th International Educational Technology Conference (IETC2009), 696-703, Ankara, Turkey.
Demirel M. (2011). Yaşam Boyu Öğrenme ve Türkiye’deki İlköğretim Programlarına Yansımaları.
Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi/ International Journal of Curriculum and Instructional Studies . 1 (1), 87-105.
Dikbaş, E. (2006). Öğretmen adaylarının e-öğrenmeye yönelik tutumlarının incelenmesi.
Yayımlanmamış doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Diker-Coşkun, Y., ve Demirel, M. (2012). Üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42, 108-120.
Figel, J. (2007). Keycompetencesforlifelonglearning-Europeanreferenceframework. Luxembourg: Office for Official Publications of the European Communities.
Göksan, T. S.,Uzundurukan, S., ve Keskin, S. N., (2009). Yaşam boyu öğrenme ve Avrupa Birliği’nin yaşam boyu öğrenme programları, 1. İnşaat Mühendisliği Eğitimi Sempozyumu, 143–151, Antalya, http://www.imoantalya.org.tr/imo_antalya_semp2009/files/14.pdf.
Erişim Tarihi: 05.11.2016.
Gür – Erdoğan, D.,ve Arsal, Z. (2016). The Development of Lifelong Learning Trends Scale (LLLTS). Sakarya University Journal of Education,6/1, 114-122.
Güven, M., Yıldırım, E., ve Çelen, G. (2015). Yaşam Boyu Öğrenme Kavramına İlişkin Kullanılan Metaforlar. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi/ International Journal of Curriculum and Instructional Studies, 5(9), 35-47.
Haznedar, Ö (2012). Üniversite öğrencilerinin bilgi ve iletişim teknolojileri becerilerinin ve e- öğrenmeye yönelik tutumlarının farklı değişkenler açısından incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi (15. bs). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kereluik, K.,Mishra, P., Fahnoe, C., & Terry, L. (2013). What knowledge is of most worth: Teacher knowledge for 21st century learning. Journal of Digital Learning in Teacher Education, 29(4), 127-140.
Kılıç, D ve Sökmen, Y (2012). “Sınıf Öğretmen Adaylarının Kendi Kendine Öğrenmeye Yönelik Hazırbulunuşluklarının İncelenmesi”, Journal of Research in Education and Teaching 1 (3).
Kılıç, H., ve Ayvaz-Tuncel, Z. (2015). İlköğretim branş öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik düzeyleri ve yaşam boyu öğrenme eğilimleri." Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi/ International Journal of Curriculum and Instructional Studies 4(7). 25-37.
Link, T. M.,& Marz, R. (2006). Computer literacy and attitudes towards e-learning among first year medical students.BMC Medical Education, 6(34),1-8.
Özdemir M.,S., Akbaş O.,ve Çakır R. (2009). A study on the relationship between pre-service teachers’ information literacy skills and their attitudes towards distance education. Paper presented at the World Conferences on Education Sciences 2009, North Cyprus.
Polat, C.,ve Odabaş, H. (2008). Bilgi toplumunda yaşam boyu öğrenmenin anahtarı: bilgi okuryazarlığı. Küreselleşme, Demokratikleşme ve Türkiye Uluslar arası Sempozyumu, 143–151. Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
Polat, S. (2014). Bir mesleğe/işe sahip olan pedagojik formasyon eğitimi sertifika programı öğrencilerinin öğretmenlik mesleğine yönelme nedenleri. Journal of Human Sciences, 11(1), 128-144.
Rienties, B.,Brouwer, N., & Lygo-Baker, S. (2013). The effects of online professional development on higher education teachers' beliefs and intentions towards learning facilitation and technology. Teaching and Teacher Education, 29, 122-131.
Sarkar, S. (2012). The role of information and communication technology (ICT) in higher education for the 21st century. Science, 1(1), 30-41.
Selvi, K. (2011). Teachers’ lifelong learning competencies. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi / International Journal of Curriculum and Instructional Studies, 1(1), 61-69.
Tunca, N., Şahin, S. A., ve Aydın, Ö. (2015). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimleri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2).422-446.
Voogt J.,& Knezek G.,eds (2008) International handbook of information technology in primary and secondary education. Springer, Berlin, Heidelberg, NewYork.
Yıldırım, Ö., Kurşun, E., ve Göktaş, Y. (2015). Bilgi ve iletişim teknolojileri konusunda yapılan hizmet içi eğitimlerin niteliğini etkileyen faktörler. Eğitim ve Bilim, 40(178),163-182.
Zhang, D., Zhao, J. L., Zhou, L., & NunamakerJr, J. F. (2004). Can e-learning replace classroom learning? Communications of the ACM, 47(5), 75-79.
Arslan, Ö. (2006). Öğrenmenin yeni yolu: e-öğrenme. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16 (2), 121-131.
Aytaç, T. (2003). Geleceğin öğrenme biçimi: e-öğrenme. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, http://yayim.meb.gov.tr/dergiler/sayi35/aytac.htm. Erişim Tarihi: 15.10.2016
Azar, A. (2011). Türkiye’deki öğretmen eğitimi üzerine bir söylem: Nitelik mi, nicelik mi. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 1(1), 36-38.
Bell, B. S. & Federman, J. E. (2013). E-learning in post-secondary education. The Future of Children, 23(1), 165-185.
Berberoğlu, B. (2010). Yaşam boyu öğrenme ile bilgi ve iletişim teknolojileri açısından Türkiye’nin Avrupa Birliği’ndeki konumu. The Journal of Knowledge Economy and Knowledge Management.V/II, 113-126.
Cox, M. J. (2013). Formal to informal learning with IT: research challenges and issues for e-learning. Journal of Computer Assisted Learning, 29(1), 85-105.
Cüre, F.,ve Özdener, N. (2008). Öğretmenlerin bilgi ve iletişim teknolojileri (bit) uygulama başarıları ve bit’e yönelik tutumları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,34, 41-53.
Demir, Ö. (2015). Öğrencilerin ve öğretim elemanlarının e-öğrenmeye hazırbulunuşluk düzeylerinin incelenmesi: Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi örneği. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Demirel M. (2009). Yaşam boyu öğrenme ve teknoloji. 9th International Educational Technology Conference (IETC2009), 696-703, Ankara, Turkey.
Demirel M. (2011). Yaşam Boyu Öğrenme ve Türkiye’deki İlköğretim Programlarına Yansımaları.
Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi/ International Journal of Curriculum and Instructional Studies . 1 (1), 87-105.
Dikbaş, E. (2006). Öğretmen adaylarının e-öğrenmeye yönelik tutumlarının incelenmesi.
Yayımlanmamış doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Diker-Coşkun, Y., ve Demirel, M. (2012). Üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42, 108-120.
Figel, J. (2007). Keycompetencesforlifelonglearning-Europeanreferenceframework. Luxembourg: Office for Official Publications of the European Communities.
Göksan, T. S.,Uzundurukan, S., ve Keskin, S. N., (2009). Yaşam boyu öğrenme ve Avrupa Birliği’nin yaşam boyu öğrenme programları, 1. İnşaat Mühendisliği Eğitimi Sempozyumu, 143–151, Antalya, http://www.imoantalya.org.tr/imo_antalya_semp2009/files/14.pdf.
Erişim Tarihi: 05.11.2016.
Gür – Erdoğan, D.,ve Arsal, Z. (2016). The Development of Lifelong Learning Trends Scale (LLLTS). Sakarya University Journal of Education,6/1, 114-122.
Güven, M., Yıldırım, E., ve Çelen, G. (2015). Yaşam Boyu Öğrenme Kavramına İlişkin Kullanılan Metaforlar. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi/ International Journal of Curriculum and Instructional Studies, 5(9), 35-47.
Haznedar, Ö (2012). Üniversite öğrencilerinin bilgi ve iletişim teknolojileri becerilerinin ve e- öğrenmeye yönelik tutumlarının farklı değişkenler açısından incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi (15. bs). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kereluik, K.,Mishra, P., Fahnoe, C., & Terry, L. (2013). What knowledge is of most worth: Teacher knowledge for 21st century learning. Journal of Digital Learning in Teacher Education, 29(4), 127-140.
Kılıç, D ve Sökmen, Y (2012). “Sınıf Öğretmen Adaylarının Kendi Kendine Öğrenmeye Yönelik Hazırbulunuşluklarının İncelenmesi”, Journal of Research in Education and Teaching 1 (3).
Kılıç, H., ve Ayvaz-Tuncel, Z. (2015). İlköğretim branş öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik düzeyleri ve yaşam boyu öğrenme eğilimleri." Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi/ International Journal of Curriculum and Instructional Studies 4(7). 25-37.
Link, T. M.,& Marz, R. (2006). Computer literacy and attitudes towards e-learning among first year medical students.BMC Medical Education, 6(34),1-8.
Özdemir M.,S., Akbaş O.,ve Çakır R. (2009). A study on the relationship between pre-service teachers’ information literacy skills and their attitudes towards distance education. Paper presented at the World Conferences on Education Sciences 2009, North Cyprus.
Polat, C.,ve Odabaş, H. (2008). Bilgi toplumunda yaşam boyu öğrenmenin anahtarı: bilgi okuryazarlığı. Küreselleşme, Demokratikleşme ve Türkiye Uluslar arası Sempozyumu, 143–151. Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
Polat, S. (2014). Bir mesleğe/işe sahip olan pedagojik formasyon eğitimi sertifika programı öğrencilerinin öğretmenlik mesleğine yönelme nedenleri. Journal of Human Sciences, 11(1), 128-144.
Rienties, B.,Brouwer, N., & Lygo-Baker, S. (2013). The effects of online professional development on higher education teachers' beliefs and intentions towards learning facilitation and technology. Teaching and Teacher Education, 29, 122-131.
Sarkar, S. (2012). The role of information and communication technology (ICT) in higher education for the 21st century. Science, 1(1), 30-41.
Selvi, K. (2011). Teachers’ lifelong learning competencies. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi / International Journal of Curriculum and Instructional Studies, 1(1), 61-69.
Tunca, N., Şahin, S. A., ve Aydın, Ö. (2015). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimleri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2).422-446.
Voogt J.,& Knezek G.,eds (2008) International handbook of information technology in primary and secondary education. Springer, Berlin, Heidelberg, NewYork.
Yıldırım, Ö., Kurşun, E., ve Göktaş, Y. (2015). Bilgi ve iletişim teknolojileri konusunda yapılan hizmet içi eğitimlerin niteliğini etkileyen faktörler. Eğitim ve Bilim, 40(178),163-182.
Zhang, D., Zhao, J. L., Zhou, L., & NunamakerJr, J. F. (2004). Can e-learning replace classroom learning? Communications of the ACM, 47(5), 75-79.
Published
2017-06-01
Section
Articles
How to Cite
Gür Erdoğan, D., Bayat, S., & Sentürk, Şener. (2017). The relationship between alternative teacher certification program students’ computer and communication technology, e-learning and lifelong learning tendencies. International Journal of Curriculum and Instructional Studies (IJOCIS), 7(13), 147-160.
