The integration unit model for students with mild intellectual disabilities: Pupa Project

  • Mustafa Çevik
Keywords: Mild intellectual disability, project-­‐‑based learning approach, multiple intelligence, academic achievement, attitude

Abstract

In this study, the aim was to introduce the “Pupa Student Integration Unit” at Karamanoğlu Mehmetbey University Faculty of Education within a continuing infrastructure project. This project was focused on the first, second, third, fourth and fifth year primary school students. Designed based on multiple intelligences, the unit provided an opportunity to identify the interests and abilities of students. The students directed to related intelligences find the opportunity to develop with the Project based learning approach (PBLA). In the studies carried out as part of the project, qualitative and quantitative data collection instruments were used. At the beginning of the studies done in the project; success test related to the students’ intelligence areas, attitude scala and the concept gains interview form pretest were applied as pretest and then the same tests were applied as the posttest. As a result of studies have commended the data handed with the help of success test and attitude scala were analyzed with the help of SPSS 16.0 program using nonparametric Wilcoxon marked sequential test and on the other hand the other data collected with the interview forms with the help of the content analysis method. The studies done on project scope for example: science, mathematics, science, life science it was determined that any lesson/course thought by using Project based method increased the academic success and developed the attitude and interest related to the lesson positively.

Downloads

Download data is not yet available.

References

Açıkgöz, K. Ü. (2003). Aktif Öğrenme. İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları, 6. Basım.



Acaray, C. (2014). Fen ve teknoloji öğretiminde proje tabanlı öğrenme yönteminin çevre bilgisine ve enerji farkındalığına etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Tokat.

Akınoğlu, O. (2001). Eleştirel düşünme becerilerini temel alan fen bilgisi öğretiminin öğrenme ürünlerine etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara: Hacettepe Üniversitesi.



Ayan, M. (2012). Proje tabanlı öğrenme yaklaşımının ilköğretim öğrencilerinin fen bilgisi dersi akademik başarı düzeyine etkisi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi. 10(1), 167-­‐‑183.



Baki, K. (2014). Şemaya dayalı öğretim stratejisinin zihinsel yetersizliği olan öğrencilerin matematikte sözel problem çözme becerilerine etkililiği. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Balım, A. G. (2006). Fen konularının çoklu zekâ kuramı’na dayalı öğretiminin öğrencilerin başarılarına ve kalıcılığa etkisi. Eğitim Araştırmaları Dergisi, 23, 209-­‐‑220



Batu, S. , İftar-­‐‑Kırcaali, G. (2006). Kaynaştırma. Ankara: Kök Yayıncılık.



Bay, M.,Staver, J., Bryan, T. and Hale, J. (1992). Science in struction for the mildly handicapped: Direct instruction versus discovery teaching. Journal of Research in Science Teaching, 29, 555– 570.



Beachner, L. ve Pickett, A. (2001). Multiple intelligences and positive life habits: 174 activities for applying them in your classroom. California: Corwin Press, Inc.A Sage Publications Company.



Beyhan, N. ve Tural, H. (2007) İlköğretim matematik öğretiminde oyunla eğitimin erişiye etksi.

Dokuz Eylül Üniversitesi, Buca Eğitim Fakültesi Dergisi. 21, 37-­‐‑48.



Bigge, J. L.,Best, S. J. and Heller, K. W. (2001). Teaching individuals with physical, health, or multiple disabilities. 4th ed. Upper Saddle River, NJ: Merrill Prentice Hall.



Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E.K.,Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2008). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem A Yayıncılık.



Çakallıoğlu, S. (2008). Proje tabanlı öğrenme yaklaşımına dayalı fen bilgisi öğretiminin akademik başarı ve tutuma etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.

Çankaya, S. ve Karamete, A. (2008). Eğitsel bilgisayar oyunlarının öğrencilerin matematik dersine ve eğitsel bilgisayar oyunlarına yönelik tutumlarına etkisi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4, (2), 115-­‐‑127.



Çevik, K. (2008). İlköğretimde Çoklu Zekâ Kuramına Dayalı Yönlendirme Etkinliklerinde İşbirliği ve Uyum Boyutlarında Karşılaşılan Sorunlar. Kuramsal Eğitimbilim, 1 (1), 62-­‐‑82.



Çevik, M. (2016). Fen bilimleri dersinde proje tabanlı öğrenme yaklaşımının ilkokulda öğrenim görmekte olan hafif düzeyde zihinsel engele sahip öğrencilerin akademik başarılarına ve tutumlarına etkisi. NWSA Education Sciences 11 (1), 36-­‐‑48.



Çevik, M ve Çevik, Ö. (2016). Fen bilimleri dersinde proje tabanlı öğrenme yaklaşımının ilkokulda öğrenim görmekte olan hafif düzeyde zihinsel engele sahip öğrencilerin sosyal becerilerine olan etkisi. XV. Uluslararası Sınıf Öğretmenliği Sempozyumu, Muğla-­‐‑Türkiye.



Çevik, M., Düzgün, M and Öztaş, E. B. (2016). Effects of the intelligence games approaches on academic achievement and attitude of students with mild mental retardation in mathematics course. 8th World Conference on Educational Sciences. Madrid-­‐‑Spain.

Çevik, M. and Türedi, F. (2016). Effects of the project-­‐‑based learning approaches on academic achievement and attitude of students with mild mental retardation in life science lesson. 8th World Conference on Educational Sciences. Madrid-­‐‑Spain.

Çıbık, A. (2006). Proje tabanlı öğrenme yaklaşımının fen bilgisi dersinde öğrencilerin mantıksal düşünme becerilerine ve tutumlarına etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.



Çiftçi, S. (2006). Sosyal bilgiler öğretiminde proje tabanlı öğrenmenin öğrencilerin akademik risk alma düzeylerine, problem çözme becerilerine, erişilerine kalıcılığa ve tutumlarına etkisi. Doktora tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.

Demirel, Ö.ve diğ. (2000). Proje tabanlı öğrenme modelinin öğrenme sürecine ve öğrenci tutumlarına etkisi. IX.Eğitim Bilimleri Kongresi Bildirisi. Bolu



Demirhan, C. (2002). Program geliştirmede proje tabanlı öğrenme yaklaşımı. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.



Doğanay, A. ve Tok, Ş. (2007).“Öğretimde çağdaş yaklaşımlar” öğretim ilke ve yöntemleri. (Ed: Doğanay, A.), Ankara: Pegem A Yayıncılık.

Erdem, M. ve Akkoyunlu, B. (2002). ilköğretim sosyal bilgiler dersi kapsamında beşinci sınıf öğrencileri ıle yürütülen ekiple proje tabanlı öğrenme üzerine bir çalışma. İlköğretim On-­‐‑line Dergi, (1), 2-­‐‑11.



Fidan Kurtdede, N. ve Akyol, H. (2011). Hafif düzeyde zihinsel öğrenme güçlüğü olan bir öğrencinin okuma ve anlama becerilerini geliştirmeye yönelik nitel bir çalışma. Kurumsal Eğitimbilim, 4 (2), 16-­‐‑29.



Gardner, H. (2011). Frames of Minds. Basic Books, USA.



Girgin, D. (2009). Canlılar ve hayat ünitesinde proje tabanlı öğrenme yaklaşımının ilköğretim 5. sınıf öğrencilerinin akademik başarı ve tutumları üzerindeki etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir

Gürgür, H. (2005). Kaynaştırma uygulamasının yapıldığı ilköğretim sınıfında işbirliği ile öğretim yaklaşımının incelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara.



İflazoğlu, A., Artut, P., D. ve Tarım, K., (2007). Öğretmen adaylarının çoklu zekâ destekli proje tabanlı öğretim uygulamalarına ilişkin görüşlerinin değerlendirilmesi, Uluslararası Öğretmen Yetiştirme Politikaları ve Sorunları Sempozyumu, 12–14 Mayıs, Bakü.

İlik, Ş.Ş. (2009). Hafif düzeyde öğrenme güçlüğüne sahip öğrencilerde doğrudan öğretim yönteminin fen ve teknoloji dersine ilişkin kavramların öğretiminde etkililiğinin değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Konya.



Kınık, A. (2004). Fen bilgisi dersinde proje çalışmalarının öğrencilerin bilim anlayışına ve bilimsel süreç algılarına etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Konur, M. (2010). İlköğretim 3, 4 ve 5. sınıf öğrencilerinin çoklu zeka kuramına göre sahip oldukları zeka alanları ve akademik başarılarının karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.



Korkmaz, H. (2001). Çoklu zekâ kuramı tabanlı etkin öğrenme yaklaşımının öğrenci başarısına ve tutumuna etkisi. Eğitim ve Bilim, 26, 119.



Korkmaz, H. (2004). Fen ve teknoloji eğitiminde alternatif değerlendirme yaklaşımları, Ankara: Yeryüzü Yayınevi.



Korkmaz H. ve Kaptan, F. (2001). Fen eğitiminde proje tabanlı öğrenme yaklaşımı. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20, 193–200.

Köroğlu, H. ve Yeşildere, S. (Eylül 2002). İlköğretim II. kademede matematik konularının öğretiminde oyunlar ve senaryolar. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik öğretimi Kongresi. Ankara: ODTÜ Kültür ve Kongre Merkezi.

Kuz, T. (2001). Kaynaştırma eğitimine yönelik tutumların incelenmesi. Başbakanlık Özürlüler İdaresi Başkanlığı, Ankara.



Lindsay, G. (2007). Inclusive education: acritical perspective. British Journal of Special Education, Vol. 30.

33, No. 1:1 3-­‐‑12. 6:3.



McCarthy, C. B. (2005). Effects of thematic-­‐‑based, hands-­‐‑on science teaching versus a textbook approach for students with disabilities. Journal of Research in Science Teaching, 42, 245–263.

Mercer, C.D. and Payne J.S. (1975). Mental retardation: ıntroduction and personel perspectives

(Ed:JM.;Kaufman, JS., Paync) Colombus, Ohio:Charles E. Merrill.



Merrotosy, P. (2015). The Tower of Hanoi and inductive logic. Australian Senior Mathematics Journal. 29 (1), 16-­‐‑24.

Miles, B. M. and Huberman, M. A. (1994). Qualitative data analysis (2th Ed.). Sage Publications.



Morin, V. A. and Miller, S. P. (1998). Teaching multiplication to middle school students with mental retardation. Education and Treatment of Children, 21, 22–36.



Obuz, C. (2001). Çoklu zekâ kuramı’nın hayat bilgisi dersinde öğrenme sürecine etkisi.

Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.



Ozan, C., Taşgın, A., Bay, E. ve Kaya, İ.H. (2013). Sınıf öğretmenlerinin çoklu zekâ kuramına ilişkin görüşlerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi. 11 (3), 301 – 322.



Özdener, N. ve Özçoban, T. (2004). Bilgisayar eğitiminde çoklu zeka kuramına göre proje tabanlı öğrenme modelinin öğrenci başarısı üzerine etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 4(1) ,147 – 170.



Özsoy, Y., Özyürek, M. ve Eripek, S. (1997). Özel eğitime muhtaç çocuklar. Ankara: Karatepe Yayınları. Patton, J. R. 1995. Teaching science to students with special needs. Teaching Exceptional Children,27 (4): 4–6. Rutherford, F.J. and Ahlgren, A. (1990). Science for all Americans. New York: Oxford University Press. Saban, A. (2005). Öğrenme öğretme süreci: Yeni teori ve yaklaşımlar (3. baskı). Ankara: Nobel Yayınları.

Scruggs, T. E. and Mastropieri, M. A. (1995). Science and mental retardation: An analysis of

curriculum features and learner characteristics. Science Education, 79, 251–271.



Toolin, R. E. (2004). Striking a balance between innovation and standarts: a study of teachers implementing project based approaches to teaching science. Journal of Science Education and Technology, Cilt 13, Sayı 2, s.179-­‐‑ 187.



Uzun, C. (2007). İlköğretim 4. ve 5. sınıf fen ve teknoloji dersi, .canlılar dünyasını gezelim tanıyalım Ünitesinde proje tabanlı öğrenmenin akademik başarı ve kalıcılığa etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi. Afyonkarahisar.



Yanpar, Ş. (2001). İlköğretim üçüncü sınıf hayat bilgisi dersinde çoklu zekâ kuramı etkinlikleri ve çoklu materyal kullanımının öğrenciler üzerinde çeşitli etkileri. Çağdaş Eğitim Dergisi, 276, 23-­‐‑30.

Yavuz, K. E. (2004). Öğrenen ve gelişen eğitimciler için çoklu zekâ teorisi ve uygulama rehberi. Ankara: Ceceli Yayınları

Yıldız, T. T. (2005). Web destekli çoklu zekâ kuramına dayalı meslekî yönlendirme. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.



Yılmaz, H., Beyazkürk, D., Anlıak, Ş. (2006). Proje yaklaşımıyla bir uygulama örneği: süt projesi. Milli Eğitim Dergisi, Sayı 172, s. 155-­‐‑173.



Yılmazer, Z. ve Keklikçi, H. (2014). Geliştirilen kukla materyali kullanılarak yapılan geometri öğretimine yönelik öğrenci görüşleri. Journal of Research in Education and Teaching. 3 (1),271-­‐‑277.
How to Cite
Çevik, M. (2016). The integration unit model for students with mild intellectual disabilities: Pupa Project. International Journal of Curriculum and Instructional Studies (IJOCIS), 6(11), 103-116.